Przemówienia gości i delegatów VIII zjazdu Związku Polaków na Litwie

Genowefa Chomańska,
prezes kowieńskiego oddziału Związku

- W imieniu Polaków z Kowna pozdrawiam wszystkich przybyłych na VIII Zjazd. Wszyscy najczęściej wspominają Wilno, Wileńszczyznę, ja zaś chciałabym powiedzieć kilka słów o Kownie. Związek Polaków w Kownie działa już od 10 lat. W Kownie od 1940 roku nie istnieją szkoły polskie. Mieszkający w Kownie Polacy język polski poznają jedynie na kursach. To właśnie przy nich był utworzony zespół ?Kotwica?. Na bazie tego zespołu z kolei założone zostało koło Związku Polaków. Nie jest nas wielu w Kownie - około 100 osób. Zarówno jak i w innych miejscach są wśród nas ludzie ogromnie zaangażowani w tworzenie i zachowanie kultury polskiej, którzy poświęcają temu cały swój czas i siły. Nie można porównywać naszych potrzeb np. z potrzebami Polaków mieszkających w rejonie wileńskim. Mówi się tu cały czas o problemach szkół polskich, my zaś możemy o tym jedynie słuchać, przypominać te dawne czasy. 60 lat to duży okres czasu. Jedynie pradziadowie tych dzieciaków, które chodzą obecnie do naszej szkółki, chodzili w Kownie do szkół polskich. Nasz problem polega na tym, że jesteśmy bardzo rozproszeni. Ci, w których rodzinach promyk polskości trwa, sami nas odnajdują, ci zaś, którzy mają już rodziny polsko-litewskie nas nie szukają.

Obecnie w Kownie działa sobotnia szkółka języka polskiego. Dzięki poparciu "Wspólnoty Polskiej", która opłaca nauczyciela, co tydzień dojeżdżającego do nas z Wilna, ta polskość trwa w Kownie, nasze dzieci poznają język polski. Bez pomocy Polski nie moglibyśmy istnieć, nie opłacilibyśmy czynszu, nie zapłacilibyśmy za ogrzewanie.

Działa u nas zespół "Kotwica", zbliża się do swego 40-lecia. Ostatnio nauczycielka przy szkółce niedzielnej założyła zespolik. Bowiem 40 procent uczniów, uczęszczających do tej szkółki, jest muzycznie uzdolnionych. Mamy też nadzieję, że będzie to przyszły nasz zespół.

Nowemu Zarządowi życzę, by swą działalność prowadził rzetelnie, aby nigdy nie było żadnych niejasności, by ludzie wiedzieli o wszystkim na bieżąco.

NG 21 (457)