NaszaGazeta

Idea wzniesienia pomnika Adama Mickiewicza w Wilnie zrodziła się już w trzy lata po śmierci Wieszcza. Jednym z jej pomysłodawców był A. E. Odyniec. Wówczas jednak do budowy nie doszło. Dopiero w roku 1905 z inicjatywy Adama Karpowicza zawiązano Komitet Budowy Pomnika. Do budowy jednak nie doszło, gdyż Komitet nie otrzymał pozwolenia władz.
Idea budowy pomnika ponownie odżyła tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. W roku 1922 na brzegu Wilii stanął drewniany 12-metrowy pomnik - makieta autorstwa Zbigniewa Pronaszko. Przetrwał aż do roku 1938, kiedy to zniszczyła go powódź.
Nie był to wszakże jedyny projekt pomnika Wieszcza, powstały w okresie międzywojennym. W ciągu tego czasu odbył się cały szereg konkursów, poświęconych tej tematyce. Tak np. w konkursie zorganizowanym w roku 1930 pierwsze miejsce zdobył projekt prof. H. Kuny. Na wysokim cokole, pokrytym dwunastoma granitowymi płytami ze scenami z "Dziadów", miała stanąć 6-metrowa postać Mickiewicza - pielgrzyma. Do roku 1939 autor projektu wykonał postać Mickiewicza w drewnie, jak też część płaskorzeźb. Po wojnie 6 płaskorzeźb odnaleziono podczas prac remontowo-budowlanych na cmentarzu ewangelickim.

Pomnik Adama Mickiewicza, który mieszkańcy i goście stolicy mogą dziś obejrzeć tuż przy kościele św. Anny jest dłuta profesora Gedyminasa Jakubonisa, otoczenie zaś projektował architekt Vytautas Čekanauskas. Postać Mickiewicza, wys. 4, 5 m, wsparta jest na złamanej kolumnie. Uroczyste odsłonięcie pomnika nastąpiło 18 kwietnia 1984.