NaszaGazeta

Pielgrzymki są szczególną formą dążenia człowieka do kontaktu z żywym Bogiem. Znane są wszystkim religiom i praktykowane przez człowieka od zarania jego dziejów.

Pod pojęciem łacińskiego słowa peregrinatio rozumiano religijną praktykę odwiedzania świętych miejsc, zawierających w sobie pewien potencjał religijny i bogactwo ducha, które trudno byłoby znaleźć gdzie indziej.

Chrześcijańskie pielgrzymowanie, podjęte z motywów religijnych, polega na wędrowaniu do miejsc szczególnie przez Boga upodobanych.

W polskiej religijności ukształtowało się przeświadczenie, że najlepszym spełnieniem pokuty jest indywidualna lub grupowa pielgrzymka zwłaszcza piesza z ofiarą trudu i czasu oraz nieustanna modlitwa poparta postem.

Pielgrzymki mogą mieć charakter: dziękczynny, błagalny, pokutny i wotywny (jako wypełnienie złożonych ślubów czy przyrzeczeń).

W dniach od 15 do 26 lipca 2000 r. odbyła się już X Piesza Pielgrzymka do Matki Bożej w Ostrej Bramie z Suwałk poprzez Krasnopol - Ogrodniki - Sereje - Merkinie - Orany -Ejszyszki - Soleczniki - Turgiele - Kolonia Wileńska do Wilna. Ogółem około 280 km wędrówki. W czasie pielgrzymowania napotykanym na ziemi polskiej i litewskiej siostrom i braciom przekazywano świadectwo głębokiej wiary.

Inicjatorem i organizatorem 1 pielgrzymki do Matki Bożej Miłosierdzia w 1991 roku , kiedy Litwa była jeszcze Republiką ZSSR, był ks. Leszek Ruciński SDB. Uczestniczyło wówczas 158 osób, w tym 3 kapłanów, 5 kleryków i 6 dzieci. Intencją tej pielgrzymki było: podziękowanie Bogu za przyczyną Matki Bożej Miłosierdzia za wolność wiary w Związku Radzieckim oraz wyproszenie łaski powołań kapłańskich i zakonnych u braci na Wschodzie.

Organizatorem IV i V pielgrzymki był ks. Dariusz Matuszyński SDB.

Począwszy od VI pielgrzymki organizatorem i głównym przewodnikiem jest ks. Dariusz Makowski SDB - Salezjanin - ze zgromadzenia zakonnego założonego przez św. Jan Bosko. Głównym odbiorcą posłannictwa Salezjańskiego jest młodzież.

W Jubileuszowej Pielgrzymce uczestniczyło 1760 osób z kraju i zagranicy uformowanych w 6 grupach, w tym 19 księży, 28 sióstr zakonnych, 8 braci oraz 3 kleryków. Przy czym 60 % uczestników stanowiła młodzież, a 50 % młodzieży było w wieku poniżej 25 lat.

Przytoczone liczby wskazują ponad 10 - krotny wzrost uczestników w ciągu 10 lat pielgrzymowania, co świadczy o tym, że talenty przekazane przez ks. Leszka Rucińskiego nie zmarnowały się.

Głównym celem wędrówki był Cudowny Obraz Matki Bożej Miłosiernej w Wilnie. Kult Matki Bożej Ostrobramskiej rozwinął się w II połowie XIX wieku i objął swym zasięgiem zarówno Litwę jak i Polskę.

Centrum każdego dnia stanowiła Msza święta, niekiedy polowa, celebrowana zwykle rano przed wyruszeniem na szlak pielgrzymkowy. Czas wspólnego pielgrzymowania wypełniały pogłębione refleksje religijne nad tematem: ,,Z Chrystusem przez wieki", a także wspólna modlitwa różańcowa, koronka do Miłosierdzia Bożego, dzielenie się Słowem Bożym w ramach Świadectwa, liczne konferencje i dyskusje religijne oraz śpiewy. Istotnym momentem spotkania z Miłosiernym Ojcem był sakrament pojednania podczas drogi i na postojach.

Ukoronowaniem Pielgrzymki była uroczysta Msza święta przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Ostrobramskiej celebrowana przez ks. bpa Edwarda Samsela i wszystkich kapłanów w dniu 24 lipca o godzinie 11.00, a wieczorem o godzinie 18.00 Msza święta dziękczynna w kościele pw. Świętego Ducha.

Na pielgrzymim szlaku, po przejściu przez rzekę Niemen na Wileńszczyźnie pielgrzymi są witani chlebem i solą przez Polaków, których gościnność jest wielce wzruszająca. Częstują spragnionych czym chata bogata. Zabierają na kwatery tych, którzy nie mają namiotu. Wymieniane są przy tej okazji refleksje o życiu, kłopotach i radościach. Na trasie stołem jest zwykle zielona murawa, a dachem lazurowe lub zachmurzone niebo.

Wszystkim tym księżom i ludziom na Wileńszczyźnie, zaangażowanym w pracach na rzecz pielgrzymów, pragnę złożyć gorące podziękowania i najlepsze życzenia : Szczęść Boże!

W czasie trwania Pielgrzymki istnieje możliwość zwiedzania obiektów sakralnych m. in.: Pokamedulski Zespól Klasztorny w Wigrach, w którym w dniach 8 - 10 06 1999 r. przebywał Ojciec Święty Jan Paweł II; kościół pw. Św. Kazimierza w Wilnie, w którym w latach 1624 - 1630 i 1652 służył Bogu i ludziom św. Andrzej Bobola; dom, w którym w latach 1929, 1933 - 1936 przebywała święta siostra Faustyna Kowalska ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, znana w całym świecie apostołka Bożego Miłosierdzia. Właśnie tutaj z 13/14 września 1935 roku Pan Jezus podyktował Świętej s. Faustynie słowa koronki do Miłosierdzia Bożego jako modlitwę na przebłaganie i uśmierzenie gniewu Bożego.

Powodzenie każdej pielgrzymki do Matki Bożej Miłosierdzia w Ostrej Bramie zawdzięczamy wielu ludziom: Litwinom i służbom litewskim, a przede wszystkim służbie granicznej i celnej, policji która ubezpiecza nas przez cały czas trwania pielgrzymki, księżom, którzy otwierają podwoje kościołów dla naszych praktyk religijnych oraz dyrektorom szkół, którzy udostępniają aule na noclegi dla osób, nie posiadających namiotów.

Za ich trud i poświęcenie oraz otwarte serca na nasze potrzeby składam im wszystkim serdeczne podziękowania. Bóg zapłać!