Wśród ludzi dwa tysiące lat temu
Bóg przysłał Syna Swego na Ziemię
I od wydarzenia największego
Czekamy już dwutysięcznego pierwszego.
Era Chrystusa - dwa tysiąclecia,
Cały lud Ziemi teraz rachuje.
Największym faktem jest to na świecie,
Że wszystkich ludzi równo miłuje.
Największe czyny na świecie żyły -
Króle, monarchy, rządcy, prorocy
Na taką sławę nie zasłużyły,
Z Bogiem się zrównać nie mieli mocy.
Chrystus nauczał: Boga miłować,
Bliźniego swego, jak siebie samego,
Lecz swą nauką zaczął dokuczać
Wrogom poglądu Jezusowego.
Za Jego dobroć do biednych ludzi
Nienawiść wrogów wciąż większą budzi.
Na śmierć krzyżową Jezus skazany,
Przez niewdzięczników zamordowany.
Umiera na krzyżu Jezus niewinny
Za nas grzeszników Bóg Syn jedyny.
Grzmoty trzaskały aż ziemia drżała,
A słońce z żalu swą twarz skrywało -
Ciemność zupełna. Gdzie wasza droga?
Niejeden wołał wówczas do Boga...
Uczniowie Jego byli bezpieczni...
Jezus jest drogą i życiem wiecznym.
Żadoweni, 12 grudnia 1999 r.