Wileńskie perełki
A jednak...

W numerze 40 "NG" z dnia 28 września - 4 października ub. roku w publikacji "Witamy "Głos Emigracji" zwróciliśmy uwagę naszych Szanownych Czytelników, iż trzy znane nam pisma ufundowały i nadają równoznaczne, naszym zdaniem, nagrody za szczególnie mądre pomysły, czyny i słowa: londyński "Głos Emigracji" - "Ośle Uszy", "Kurier Wileński" - "Człowiek Roku", a warszawski "Czas Najwyższy!" - "Kwaszone Ogórki". Prosiliśmy też Czytelników o pomysł na podobną nagrodę do nadawania dla "Naszej Gazety", sugerując, że miałaby to być nagroda, którą można by było nadawać w znacznych ilościach, uznając, iż dla naszych domorosłych polityków i działaczy może być za mało "Oślich Uszu", "Człowieka Roku" i "Kwaszonych Ogórków" razem wziętych.

Po kilku miesiącach nerwowych oczekiwań Czytelnicy jednak nie zawiedli. Sprzyjało temu widocznie przyznanie kolejnych nagród przez powyższe pisma, w tym też za przesłane do redakcji "KW" zbiorowe wypracowanie wychowanków i rodziców jednego z wileńskich przedszkoli pt. "Za co kochasz swoje przedszkole i panią kierowniczkę?"

Czytelnik J. S. z rejonu wileńskiego parający się uprawą wczesnej kapusty, proponuje ustanowienie nagrody w postaci "Głąb Kapusty do Ręki" w myśl przysłowia - "Wyrósł jak dąb, a głupi jak głąb".

Czytelniczka K.G. z Szumska proponuje natomiast nagrodę "Kartoflany Blin na Pierś", twierdząc, że każda kucharka może rządzić państwem z powszechnie odczuwalnym skutkiem.

Szczególnie miło, że oboje autorzy pomysłów proponują również pierwszych kandydatów do nagród, przy tym tych samych - posłów T. i M., którzy wygrali wybory w swoich podwileńskich okręgach głównie głosami emerytów i natychmiast przegłosowali przeciw emerytom za ustawą, ograniczającą możliwość dorabiania do głodowych emerytur.

Dziękując za powyższe propozycje, które zdaniem redakcji są do przyjęcia jako np. nagrody I i II stopnia, nie zamykając listy projektów symbolicznych odznaczeń i kandydatów do nagród, oczekujemy na kolejne. Spodziewamy też propozycji Czytelników odnośnie osób, które mogłyby wejść w skład Wysokiej Kapituły nagród, aby uczciwie i obiektywnie przyznawać je tym, którzy naprawdę na to zasłużyli.

NG 1 (490)