Konferencja zwołana przez Związek Polaków na Litwie rejonu trockiego ze współudziałem dyrektorów szkół polskich, prezesów kół "Macierzy szkolnej" rejonu, prezesów komitetów rodzicielskich

* stwierdza, że szkoły polskie w rejonie trockim funkcjonują zgodnie z ustawami Republiki Litewskiej;

* podkreśla, że "przeprowadzona reforma szkoły na Litwie w oparciu o kulturę i mowę ojczystą zakłada humanizację procesu nauczania i wychowania, kształtującego osobowość człowieka umożliwia kształtowanie tożsamości poprzez treść nauczania, gwarantuje pełną realizację wychowania obywatelskiego.";

* uważa, że abiturienci szkół polskich rejonu aktywnie integrują się do życia społeczno - politycznego Litwy, znaczna większość z nich zdobywa wyższe wykształcenie na Litwie;

* stwierdza, że wysoki wskaźnik (50 proc.) abiturientów szkół polskich dostających się na studia wyższe świadczy o tym, że szkoła polska w rejonie trockim jest konkurencyjna;

* uważa, że kwalifikacja kadry pedagogicznej odpowiada wymaganiom szkoły współczesnej szkoły reformowanej.

Uznając konieczność wzmożenia wysiłków społeczności polskiej i podjęcia intensywnych starań na rzecz zachowania i rozwoju szkolnictwa polskiego w rejonie trockim.

Konferencja:

* opowiada się za zachowaniem w rejonie historycznie ukształtowanego systemu sieci tradycyjnych szkół polskich z nauczaniem wszystkich innych przedmiotów w języku ojczystym na poziomie szkoły średniej;

* wypowiada się przeciwko dowolnej reorganizacji danego systemu sieci szkół polskich, likwidacji szkół we wsiach lub osiedlach, gdzie szkoła jest najczęściej jedynym źródłem kulturalno - oświatowym;

* apeluje aby ubiegać się o wprowadzenie odpowiedniego współczynnika przy finansowaniu dla szkół małokoplektowych (mniejszości narodowych) rej. trockiego, gwarantującego ich zachowanie i normalną pracę;

* stwierdza, że język polski powinien pozostać językiem ojczystym, a nie wykładowym, jak go próbują interpretować w obecnym czasie;

* opowiada się za wzmocnionym nauczaniem języka litewskiego poprzez wdrażanie nowoczesnych metod, używanie materiałów dydaktycznych i poglądowości, wprowadzenie nauczania terminologii przedmiotowej w języku litewskim poprzez napisanie słowników terminów z różnych dziedzin;
* uważa, że biblioteki rejonu szkół polskich, muszą być odpowiednio zaopatrzone w literaturę piękną, informacyjną, dydaktyczną w języku litewskim, a problem wygórowanych cen na podręczniki w języku polskim powinno rozwiązać Ministerstwo Oświaty przez dofinansowanie różnicy cen i poszukiwanie tańszych konkurencyjnych wydawnictw;

* widzi konieczność, uświadamiając znaczenie mowy ojczystej w formowaniu rozwoju emocjonalnego i umysłowego dziecka w wieku przedszkolnym, propagowania uczęszczania dzieci do polskich grup przedszkolnych, otwieraniu polskich klas doszkolnych dla 4, 5, 6 - ściolatek, pogłębianie więzi między przedszkolem i szkołą, opiekę nad dziećmi nie uczęszczającymi do przedszkola;

* zwraca uwagę na potrzebę uaktywnienia działalności kół "Macierzy szkolnej" poprzez międzyszkolne integrowanie pracy metodycznej, propagowanie programowej działalności edukacyjnej, organizowanie imprez i konkursów;

" Konferencja zwraca się do rodziców, aby ciągle dbali o wychowanie i naukę swoich dzieci, kształcąc je w języku ojczystym, gdyż tylko szkolnictwo w języku ojczystym jest jednym z podstawowych czynników wszechstronnego rozwoju osobowości dziecka, kształtowania i zachowania jego tożsamości narodowej.

Szanowni Państwo,
Serdecznie dziękujemy, że oddaliście swe dzieci do szkoły z ojczystym polskim językiem nauczania. Sądzimy, że za przykładem Państwa, dzięki nowatorstwu i kompetencji nauczycieli, pracowitości i pomysłowości uczniów i inni rodzice pójdą w wasze ślady.

Dzisiaj oświata na Litwie przeżywa ogromne trudności, są dotknięte tym szkoły polskie i innych mniejszości narodowych, ale przecież przeżyliśmy okres sowietyzacji, okropnej rusyfikacji i przetrwaliśmy.

Dzisiaj w rejonie i w kraju na stanowiskach kierowniczych mamy Polaków, którzy w tamtych czasach ukończyli szkoły polskie. A gdzie są Polacy po innych szkołach?

Dzisiaj około 50 proc. maturzystów szkół polskich dostaje się na studia wyższe, a 40 proc. na studia pomaturalne naszego kraju (średnia krajowa) i świetnie tam radzą. Nie sądzimy, że posyłając dziecko do szkoły litewskiej chleb będzie lżejszy i bardziej sytny.

Wieszcz Adam Mickiewicz pisał: "Litwo, Ojczyzno moja...". Ale robił to po polsku, myślał też po polsku. Czy pozwolimy zmienić historię?

Musimy ją pisać tutaj i tylko po polsku,... wyłącznie po polsku.

---

Szanowni,
Byliście, jesteście i będziecie ostoją polskości na tej ziemi. Wiemy, że walczyliście i walczycie o naród, o każde polskie dziecko. Dziękujemy, że z miłością, z dobrocią, serdecznością idziecie do każdej rodziny, do każdego polskiego dziecka.

Dzisiaj szkole polskiej są potrzebni intelektualiści, nowatorzy, prawdziwi nauczyciele XXI wieku. Wiemy, że tacy jesteście: pełni inicjatywy, wykształceni, wysokiej moralności, gotowi na współpracę z kolegami, uczniami, rodzicami. Dużo pracujecie, ale czas obecny też dużo wymaga. Przecież na szali ważą się losy ludzi. Od was zależy, czy rodzice do kształcenia dzieci wybiorą polską szkołę, czy którąś inną.

Pokażmy, że młody człowiek w szkole polskiej czuje się dobrze, że jest kompetentny, wykształcony, że nie ma problemów z językami: państwowym, ojczystym i obcym oraz z matematyką, fizyką, biologią i chemią, że po prostu może żyć, pracować i awansować, że szkoła polska jest konkurencyjna i po prostu jest lepsza od innych.

Troki, dnia 18 lutego 2001

NG 9 (498)