Gdy na początku lat 90-ch łatwość szybkich zarobków dosięgła swego szczytu, prestiż i szacunek do oświaty i wykształcenia spadł jak nigdy nisko. Zapanowało powszechne przekonanie, że nauka w szkole i na studiach wyższych jest bezsensownym marnowaniem czasu. Jak wówczas mówiono, "zasadom gospodarki rynkowej najlepiej może nauczyć życie".

Szybko zmieniające się realia już w krótkim czasie rozstawiły jednak wszystko na swoje miejsca. Po kilku latach wartość wiedzy i wykształcenia zajęła swe należyte miejsce w świadomości społecznej. Dzisiaj, w warunkach ostrej konkurencji na rynku pracy, wykształcenie stało się jednym z podstawowych atutów. W bardzo wielu instytucjach i prywatnych przedsiębiorstwach pracodawcy przyjmując do pracy nowych pracowników, duże znaczenie przywiązują do tego, jakim wykształceniem legitymują się ich potencjalni podwładni. Posiadanie nawet wykształcenia średniego w bardzo wielu sytuacjach staje się niezbędnym warunkiem dla objęcia najzwyklejszej posady.

Brak bardzo pomocnego w poszukiwaniach pracy zaświadczenia o wykształceniu średnim, nie jest sytuacją bezwyjściową. Na naukę nigdy nie jest późno. Dla osób, które już ukończyły 18 lat, nadal istnieje możliwość zdobycia niezbędnego dokumentu o średnim wykształceniu. Na miejscu dawnych tak zwanych średnich szkół wieczorowych powstały Centra Nauczania Dorosłych.

Wykształcenie średnie w Centrach Nauczania Dorosłych można zdobywać również w języku polskim. Jednym z dwóch takich działających w Wilnie Centrów, gdzie naukę prowadzi się również w języku polskim, jest Centrum Nauczania Dorosłych na Zwierzyńcu, przy ul. Wikinto 11.

Jak powiedziała dla "Naszej Gazety", kurator 10 klasy tej placówki oświatowej, wykładowczyni języka polskiego Katarzyna Oleszkiewicz: "Centrum ostatnimi czasy zaczęło cieszyć się dużym zainteresowaniem wśród wileńskiej młodzieży". Stworzono tu warunki do zdobywania podstawowego lub średniego wykształcenia. W bieżącym roku szkolnym do klasy polskiej zgłosiło się aż 35 słuchaczy. Większej liczby "uczniów" jedna klasa po prostu nie jest w stanie zmieścić. Aby uniknąć podobnej sytuacji w nadchodzącym roku szkolnym, przewiduje się utworzenie dwóch polskich klas.

Na rok szkolny 2001 - 2002, jak powiedziała pani Katarzyna, żeby dostosować się do potrzeb słuchaczy, proponuje się kilka form nauczania: dzienne, zmianowe, wieczorowe, zaoczne oraz samodzielne. Większość uczniów Centrum to osoby pracujące lub pobierające dodatkową naukę na innych uczelniach. Nauka jest prowadzona zgodnie z programem Ministerstwa Oświaty i Nauki dla szkół średnich. W tym roku tu, jak we wszystkich szkołach średnich, zostało wprowadzone nauczanie profilowane. Słuchacze Centrum Nauczania Dorosłych mają doskonałą okazję pogłębić swoją wiedzę z języka litewskiego, uczyć się języków niemieckiego lub angielskiego oraz zdobywać podstawy informatyki.

Działające od 7 lat Centrum daje szerokie możliwości dla likwidacji powstałych z tej lub innej przyczyny zaległości edukacyjnych, ale jak zapewniła pani kurator nie jest to droga na skróty. Aby zdobyć wymarzone świadectwo maturalne, słuchacze muszą poświęcić temu swój czas i wysiłek. Administracja szkoły nie toleruje osób, które bez poważnych na to przyczyn, opuszczają lekcje. Wagarowicze nie mają szans na ukończenie nauki.

Dumą Zwierzynieckiego Centrum Nauczania Dorosłych jest aktywnie działający przy nim klub młodzieżowy. Celem tego klubu jest nie tylko pozalekcyjna praca ze słuchaczami, ale również działalność oświatowo-kulturalna wśród mieszkańców tej dzielnicy naszego miasta. W miniony wtorek słuchacze i pedagodzy Centrum działający w klubie, zorganizowali swoje obchody 100-lecia Zwierzyńca. Po części oficjalnej, podczas której opowiadano o historii i teraźniejszości tej jednej z najpiękniejszych dzielnic Wilna, w skwerze obok Centrum zaprezentowano barwne widowisko, w którym młodzież przedstawiła swoją, nieco kabaretową, wizję założenia Zwierzyńca.

Na zdjęciach: kurator 10 klasy Centrum Nauczania Dorosłych, wykładowczyni języka polskiego Katarzyna Oleszkiewicz, słuchacze Centrum mają własną wersję założenia Zwierzyńca

Fot. Waldemar Dowejko

NG 16 (505)