"Cmentarz - to wielka księga żywota, to streszczona historia tysięcy ludzi, do jednego i tego samego celu tak rozlicznymi drogami dobiegłych, to filozoficzny traktat nicości i próżności świata, co nas głęboko myśleć i czuć raczy".

(Adam H.Kirkor)

Zaduszki są świętem więzi dwu światów: świata żywego i świata zmarłych. Nasi przodkowie wierzyli, że ci, którzy odeszli, na Zaduszki odwiedzają swoje domostwa, zaglądają do krewnych, przyjaciół i znajomych, uczestniczą w nabożeństwach odprawianych tej nocy przez nieżyjących księży.

Zaduszki... Święto nierozerwalnie związane z naszą kulturą od zarania istnienia naszego narodu oraz narodów ościennych - Litwinów, Białorusinów.

Dziś Zaduszki są dniem, w którym ożywa nasza pamięć o zmarłych, ożywa niezbadana tajemnica przedziwnej łączności pomiędzy nami żyjącymi, a tymi, którzy odeszli w zaświaty. Tego dnia bardziej głęboko uświadamiamy sobie odwieczną prawdę, że "umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią im się płaci". A nasza pamięć, to zapalona świeca i kwiatek położony na mogile na Zaduszki.

Na zdjęciu: Rossa

Fot. Waldemar Dowejko

NG 42 (531)